İnsan Olmayı, Önyargıları Sorguluyorum, Bir Dağ Varsa Dağın Üstünde Görünenler Her Zaman Bulut Mudur?: "Üslup Çürükse Anlatılan Gül Çiçek Değildir"

Hava ne sıcak ne soğuktu, 

Dünden kalan bir gün gibi, evet dünden.

Az önce bi bira içtim günün yorgunluğunu atmak için,

Çok pahalanmş her şey, hadi pahalanmasını da geçtim saat 8’i geçti mi alacak yer de yok ki! Zaten 9’u da geçti artık..

Keza alacak yer olsa bile, bu kez de SABAH kalabalıklığınn havaya bıraktığı nefesin etkisi ertesi gün SABAHA karşı 5’te geçiyormuş. Nereden mi biliyorum? Canım Ülkemizin, hiçbirimize haber vermeden vaka sayısında dünya ikinciliğine aday olarak katılmaya gittiği sıralarda çok bilir kişilerin söylediklerindn. Yani şurada 80milyon insanız ve hepimiz bu şekilde biliyoruz. Yalan değil, böyle olsa gerek! 

Yoksa başka nasıl açıklanabilir ki bu 9-5?

Oysa ki çoğumuz sabah gidilen, akşam çıkılan düzenli bir iş, düzenli bir hayat(!) olarak biliriz 9-5’i...
Bir de yılda sadece 1 gün aklımıza gelen “BAŞTACIMIZ” Ata’mızın ölüm saatidir.

Neler oluyor böyle? Düzenimiz bozuldu resmen! Her şey garip giden tersliklere döndü, dönüştü. Bildiğimz her şeyi unuttuk, kimselerle yanyana gelemez olduk. Sarılmayı, öpüşmeyi, dokunmayı, sevmeyi, saygıyı, değer vermeyi, güvenmeyi, empatiyi, tahammül etmeyi, gülmeyi, şefkati ve en önemlisi de nefes almayı unuttuk! Yanında olduklarımızn yanında değiliz, yanımızda olanlar da artık yoklar. Kendimize bile güvenemez olduk, inancı kalmadı çoğumuzn, bırakıp gittik, arkamıza bile bakmadık! İnsan olmayı unuttuk resmen! Neden olalım ki/olsunlar ki bu kadar geçerli bahanelerimiz(!) varken? Neden yani neden?

Sonra da yeni usülle telefonlarda birbirimizn karşısına çıkıp çıkıp nasıl bir insan oldun yauw sen böyle diye kızıyoruz! İnsanlıktan çıkmışız, içlerimizde biraz insanlık serpintisi kalanlar ise kendini şanslı sayıp insanım ben diye haykırmaya devam edebiliyor unutacağı zamana kadar..

Söz gelimi; aydınlıkta birlikte yürüdüğün insanla karanlıkta da güvenerek birlikte yürüyebilmektir insanlık. Her şeyin ters gittiği bu zamanda bunu yapabilene insan diyebiliriz, ama ses verip de sen hele bir devam et ben de senin gidişatına göre geleceğim arkandan diyene ne denir onu henüz bilemiyoruz. Çünkü eğer üslup çürükse anlatılan gül çiçek değildir.